برنامه‌ریزی نگهداشت یکی از عناصر کلیدی برای ایجاد یک تأسیسات بسیار کارآمد و قابل‌اعتماد است. بدون آن، خود را در محیطی از نت واکنشی خواهید یافت که در آن کارکنان شما مدام از یک وضعیت اضطراری به وضعیت اضطراری بعدی می‌دوند.
وقتی برنامه‌ریزی نگهداشت را اجرا می‌کنید، اشتباه کردن طبیعی است. در نهایت، برنامه‌ریزی فرایندی است که نیازمند بهبود مستمر است. به همین دلیل به دنبال کمال‌گرایی نیستیم.
اما می‌خواهیم از اشتباهات خود تا حد ممکن سریعاً درس بگیریم. حتی بهتر از یادگیری از اشتباهات خدومان، یادگیری از اشتباهاتی است که دیگران قبل از ما مرتکب شده‌اند.
در ادامه ۵ اشتباه رایج که سازمان‌ها در برنامه‌ریزی نگهداشت مرتکب می‌شوند و شما می‌توانید از همین امروز از آنها اجتناب کنید، آمده است:
اشتباه شماره ۱: انتخاب فرد نامناسب به‌عنوان برنامه‌ریز
اطمینان حاصل کنید که فرد مناسبی را برای این نقش انتخاب می‌کنید؛ کسی که:
- دانش و مهارت فنی مورد نیاز را دارد،
- توانایی برنامه‌ریزی و آماده‌سازی کار را دارد،
- فردی منظم، متمرکز و آشنا با مفهوم بهبود مستمر است،
- و می‌تواند با نرم افزار نگهداری و تعمیرات شما کار کند یا حداقل مایل باشد که به صورت فعالانه‌ای آن را آموزش ببیند.
اشتباه شماره ۲: آموزش ناکافیِ برنامه‌ریزان
شما باید زمان کافی برای آموزش و مربیگری برنامه‌ریز جدید صرف کنید. زیرا نقش برنامه‌ریز نگهداشت مهارت‌های جدیدی می‌طلبد که تنها از طریق آموزش‌های تخصصی قابل یادگیری هستند.
او باید موارد زیر را بیاموزد:
- نحوه استفاده از سیستم CMMS موجود،
- فرایند برنامه‌ریزی و زمان‌بندی نگهداشت،
- محل یافتن داده‌ها و اطلاعات تجهیزات مانند دیتاشیت‌ها، نقشه‌ها و دفترچه‌های راهنما،
- نحوه ایجاد و ذخیره برنامه‌های کاری و دستورکارها،
- نحوه سفارش قطعات و مواد،
- فرایندهای کیت‌بندی و چیدمان قطعات در انبار.
هرگونه ضعف در دانش فنی نیز قابل آموزش است.
اشتباه شماره ۳: استفاده از برنامه‌ریزان به‌عنوان سرپرست جایگزین و…
یکی از بزرگ‌ترین و رایج‌ترین اشتباهات این است که برنامه‌ریزان نگهداشت در واقع مشغول برنامه‌ریزی نیستند.
در عوض، آنها تبدیل می‌شوند به ترکیبی از برنامه‌ریز، سرپرست جایگزین، تسهیل‌کننده، مدیر اداری و یک رفوگر جامع مشکلات. اما وقتی از یک برنامه‌ریز انتظار انجام تمام این کارها را دارید، دیگر زمانی برای برنامه‌ریزی باقی نمی‌ماند. و این یعنی بهره‌وری نگهداشت مورد انتظار شما حاصل نخواهد شد.
به خاطر داشته باشید:
برنامه‌ریز نگهداشت هرگز نباید روی کارهای هفته جاری کار کند. او باید همیشه برای هفته‌های آینده برنامه‌ریزی کند.
اشتباه شماره ۴: استفاده از برنامه‌ریزان برای کارهای اضطراری
نباید از برنامه‌ریزان برای مدیریت کارهای اضطراری استفاده کرد. این کار وظیفه سرپرست نگهداشت است. اما از آنجا که برنامه‌ریزان معمولا افراد بسیار آگاه و باتجربه‌ای هستند، افتادن در دام درخواست از برنامه‌ریز برای «فقط یک بار» رسیدگی به یک وضعیت اضطراری بسیار آسان است.
اما همین «فقط یک بار» تبدیل به دوبار می‌شود، دوبار تبدیل به یک روال مرسوم می‌شود و قبل از اینکه متوجه شوید، نقش برنامه‌ریز تضعیف می‌شود و دیگر آن افزایش بهره‌وری مورد انتظار حاصل نخواهد شد.
اشتباه شماره ۵: برنامه‌ریزی از پشت میز
وقتی برنامه‌ریز برای مدتی طولانی در این نقش فعالیت کند، ممکن است احساس «همه چیز‌دانی» در او شکل بگیرد. در نتیجه ممکن است بگوید:
«راستش! من این کار را خوب می‌شناسم. خودم قبلاً روی این دستگاه کار کرده‌ام. انجامش داده‌ام. می‌دانم باید چه‌کار کرد. دقیقاً می‌دانم این تعمیر چه می‌خواهد. همین‌جا پشت میزم می‌توانم این کار را برنامه‌ریزی کنم».
اما واقعیت این است:
برنامه‌ریز همیشه باید از محل انجام کار بازدید کند.
همیشه تغییراتی در وضعیت تجهیزات یا محیط کار رخ می‌دهد که اگر برنامه‌ریز فقط پشت میز باشد، ممکن است از آنها بی‌خبر بماند و این موضوع به اشتباه در برنامه‌ریزی منجر می‌شود.
این‌ها تنها بخشی از رایج‌ترین اشتباهات در برنامه‌ریزی نگهداشت هستند.
اشتباهات رایج دیگر شامل ترتیب‌دهی ضعیف منابع، نادیده گرفتن بازخوردها، کم‌اهمیت شمردن نقش برنامه‌ریز و… است که این‌ها را نیز باید مورد توجه قرار داد.
اما نکته کلیدی این است:
باید از اشتباهات خود بیاموزید… اما مهم‌تر از آن، باید از اشتباهات دیگران درس بگیرید.
بسیاری از سازمان‌ها برنامه‌ریزی و زمان‌بندی نگهداشت را پیاده‌سازی کرده‌اند، اما یا با مشکل مواجه شده‌اند، یا کار را رها کرده‌اند، یا کاملاً شکست خورده‌اند. شما باید از این تجربیات بیاموزید و از تکرار این اشتباهات جلوگیری کنید.
