فهرست مطالب
آنالیز روغن چیست؟
آنالیز روغن یک فعالیت منظم برای بررسی سلامت روغن، آلودگی روغن و سایش ماشین است. هدف از برنامه آنالیز روغن، تأیید این موضوع است که یک ماشین روانکاریشده طبق انتظارات عمل میکند. زمانی که یک وضعیت غیرعادی یا پارامتر از طریق آنالیز روغن شناسایی میشود، اقدامات فوری میتواند برای اصلاح علت اصلی یا کاهش یک خرابی در حال پیشرفت انجام گیرد.
برای بهرهبرداری بیشتر از آنالیز روغن، ضروری است که یک برنامه نمونهبرداری منظم ایجاد شود. این امر شامل انتخاب تجهیزات مناسب، استفاده از تکنیکهای صحیح نمونهبرداری و رعایت یک برنامه زمانی است که با شرایط عملیاتی ماشینآلات شما مطابقت داشته باشد. نمونههای روغن میتوانند به آزمایشگاه ارسال شوند یا در داخل سازمان با استفاده از تجهیزات آنالیز روغن در محل آزمایش شوند تا نتایج سریعتری بهدست آید، که این موضوع، امکان اتخاذ تصمیمات سریعتر و اقدامات اصلاحی را فراهم میکند.
چرا باید آنالیز روغن انجام دهیم؟
دلیل واضح برای انجام آنالیز روغن، درک وضعیت روغن و روانکاری است، اما این کار علاوهبر این به روشن شدن وضعیت ماشینی که نمونه روغن از آن گرفته شده، کمک میکند. آنالیز روغن در سه دسته اصلی انجام میشود: ۱. ویژگیهای سیال، ۲. آلودگی و ۳. ذرات سایشی.
۱. ویژگیهای سیال
این نوع آنالیز روغن بر شناسایی وضعیت فیزیکی و شیمیایی فعلی روغن و همچنین تعریف عمر مفید باقیمانده آن (RUL) متمرکز است. این آنالیز به سوالات زیر پاسخ میدهد:
- آیا نمونه با مشخصات شناسایی روغن تطابق دارد؟
- آیا روغن درست استفاده میشود؟
- آیا افزودنیهای مناسب فعال هستند؟
- آیا افزودنیها تمام شدهاند؟
- آیا ویسکوزیته از حد مورد انتظار تغییر کرده است؟ اگر بله، چرا؟
- عمر مفید باقیمانده (RUL) روغن چقدر است؟
۲. آلودگی
با شناسایی وجود آلودگیهای مخرب و محدود کردن منابع احتمالی آنها (داخلی یا خارجی)، آنالیز روغن میتواند به سوالات زیر پاسخ دهد.
- آیا روغن تمیز است؟
- چه نوع آلودگیهایی در روغن وجود دارد؟
- آلودگیها از کجا نشات میگیرند؟
- آیا نشانهای از انواع دیگر روانکنندهها وجود دارد؟
- آیا نشانهای از نشت داخلی وجود دارد؟
۳. ذرات سایشی
این نوع آنالیز روغن به شناسایی و تعیین حضور ذراتی میپردازد که بهطور معمول بهعنوان نتیجه سایش مکانیکی، خوردگی یا سایر فرایندهای تخریب سطحی ماشین تولید میشوند. این آنالیز به سوالات مرتبط با سایش پاسخ میدهد، از جمله:
- آیا ماشین بهطور غیرعادی در حال خراب شدن است؟
- آیا ذرات سایشی تولید میشود؟
- احتمالاً سایش از کدام جزء داخلی ماشین ناشی میشود؟
- نوع و علت سایش چیست؟
- شدت وضعیت سایش چقدر است؟
شما باید بدانید که آیا باید اقداماتی انجام دهید تا ماشین سالم بماند و عمر روغن افزایش یابد. آنالیز روغن برای ماشینآلات را میتوان با آزمایش خون برای بدن انسان مقایسه کرد. وقتی پزشک نمونه خونی از یک فرد میگیرد، آن را از طریق مجموعهای از دستگاههای آزمایشگاهی آنالیز میکند، نتایج را بررسی میکند و براساس آموختهها و تحقیقات خود و سوالات دقیقی که از بیمار میپرسد، نتایج را گزارش میکند.
مانند آزمایش خون، در آنالیز روغن، نمونههای روغن با دقت استخراج میشوند و این نمونهها در داخل تجهیزات پیچیده قرار داده میشوند تا نتایج آزمایش را ارائه دهند. کارکنان آزمایشگاه دادهها را تا حد امکان تفسیر میکنند، اما بدون جزئیات مهم در مورد ماشین، تشخیص یا پیشبینی میتواند نادرست باشد. برخی از این جزئیات مهم عبارتند از:
- شرایط محیطی ماشین (دماهای شدید، رطوبت بالا، لرزش زیاد و غیره)
- جزء اصلی ماشین (توربین بخار، پمپ و غیره)، مارک، مدل و نوع روغن در حال استفاده
- شناسه دائمی جزء و محل دقیق نمونهبرداری
- روشهای نمونهبرداری صحیح برای تأیید یک نمونهٔ پایدار و قابل اتکا
- وقوع تعویض روغن یا افزودن روغن جبرانی، و همچنین مقدار روغن جبرانی از زمان آخرین تعویض روغن
- آیا از فیلترهای کارتریج در نمونههای روغن استفاده شده است یا خیر؟
- کل زمان کارکرد روی جزء نمونهبرداری شده از زمان خرید یا تعمیر اساسی آن
- کل زمان کارکرد روغن از زمان آخرین تعویض
- هر فعالیت غیر معمول یا قابل توجه دیگری در رابطه با ماشین که میتواند بر تغییرات روانکار تأثیر بگذارد
تفسیر گزارش آنالیز روغن برای غیرمتخصص میتواند گیجکننده باشد. آنالیز روغن ارزان نیست و تجهیزات مورد استفاده برای آن نیز ارزان نیستند. هر ساله، کارخانههای صنعتی میلیونها دلار به آزمایشگاههای مختلف پرداخت میکنند تا تحلیل نمونههای روغن مصرف شده و جدید را انجام دهند (مگر اینکه آنها آنالیز روغن را در داخل سازمان خود با قیمت بسیار پایینتر انجام دهند). متأسفانه، اکثر کارکنان واحدهای صنعتی که این گزارشهای آزمایشگاهی را دریافت میکنند، اصول اولیه نحوه تفسیر آنها را درک نمیکنند.
هنگام بررسی گزارش آنالیز روغن به چه چیزهایی باید توجه کرد؟
دادههای نوع روغن و نوع ماشین را به دقت بررسی کرده و تأیید کنید.
- اطمینان حاصل کنید که دادههای مرجع برای شرایط روغن جدید نمایش داده شده و دادههای روند با تناوب زمانی قابلفهمی (ترجیحاً ثابت) ارائه شده باشد.
- ویسکوزیته اندازهگیری شده را بررسی کنید.
- دادههای سایش عنصری را تأیید کرده و آن را با دادههای مرجع و روند تاریخی مقایسه کنید. از اطلس ذرات سایشی برای مطابقت عناصر با منبع احتمالی آنها استفاده کنید.
- دادههای افزودنی عنصری را بررسی کرده و آن را با دادههای مرجع و روند مقایسه کنید. از یک اطلس ذرات سایشی برای مطابقت عناصر با منبع احتمالی آنها استفاده کنید.
- دادههای آلودگی عنصری را همراه با شمارش ذرات تأیید کرده و آن را با دادههای مرجع و روند تاریخی مقایسه کنید. از اطلس ذرات سایشی برای مطابقت عناصر با منبع احتمالی آنها استفاده کنید.
- سطح رطوبت/آب را بررسی کرده و آن را با دادههای مرجع و روند تاریخی مقایسه کنید.
- عدد اسیدی و شماره قلیایی را تأیید کرده و آن را با دادههای مرجع و روند تاریخی مقایسه کنید.
- دادههای تحلیلی دیگر مانند سطح اکسیداسیون FTIR، نقطه اشتعال، دمولسیفیکاسیون (فرآیند تجزیه امولسیون به مایعات تشکیل دهنده آن را دمولسیفیکاسیون می گویند.)، تجزیه و تحلیل فروگرافی (ferrography) و غیره را بررسی کنید.
- هر گروه از دادهها که به سمت سطوح غیرقابل قبول گرایش دارد را مقایسه کرده و بر اساس این روندها دلایل لازم برای این اتفاق را تببین کنید.
- نتایج و توصیههای کتبی را با اطلاعات موجود درباره روغن و ماشین مقایسه کنید، مانند تغییرات اخیر در شرایط محیطی یا عملیاتی یا تغییرات/فیلتراسیونهای اخیر روغن.
- محدودههای هشدار را مرور کرده و بر اساس اطلاعات جدید تنظیمات لازم را اعمال کنید.
بهطور معمول، گزارش آنالیز روغن شامل بخشی از یک خلاصهٔ کتبی است که تلاش میکند نتایج و توصیهها را به زبان ساده بیان کند. اما از آنجا که آزمایشگاه هرگز ماشین را ندیده یا تاریخچه کامل آن را نمیداند، این اقدامات توصیهشده عمومی هستند و بهطور خاص برای شرایط خاص شما تنظیم نشدهاند. بنابراین، مسئولیت کارکنان کارخانه که گزارش آزمایشگاه را دریافت میکنند این است که اقدام مناسب را بر اساس تمام اطلاعات موجود درباره ماشین، محیط و اقدامات اخیر مربوط به روانکاری انجام دهند.
تستهای آنالیز روغن
برای یک قطعه استاندارد از تجهیزات که تحت آنالیز روغن معمولی قرار دارد، آزمایشها معمولاً شامل آزمایشهای روتین میشوند. اگر آزمایشهای بیشتری برای پاسخ به سوالات پیچیدهتر نیاز باشد، این آزمایشها بهعنوان آزمایشهای استثنایی در نظر گرفته میشوند.
آزمایشهای روتین بسته به جزء مبدا و شرایط محیطی متغیر هستند، اما تقریباً همیشه شامل آزمایشهایی برای ویسکوزیته، تحلیل عنصری (طیفسنجی)، سطح رطوبت، شمارش ذرات، طیفسنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) و عدد اسیدی میباشند. سایر آزمایشها که بستگی به تجهیزات مبدا دارند شامل فروگرافی تحلیلی، چگالی آهنی، دمولسیفیکاسیون و آزمایش شماره قلیایی هستند.
جدول بالا نشان میدهد که آزمایشها در هر یک از سه دسته اصلی آنالیز روغن چگونه استفاده میشوند.
ویسکوزیته
برای اندازهگیری ویسکوزیته از چندین روش استفاده میشود که معمولاً بهصورت ویسکوزیته کینماتیک یا مطلق (kinematic or absolute viscosity) گزارش میشود. در حالی که بیشتر روانکنندههای صنعتی ویسکوزیته را بر اساس درجات استاندارد ISO (ISO 3448) طبقهبندی میکنند، این بدین معنا نیست که تمام روانکنندهها با درجه ISO VG 320 دقیقاً ۳۲۰ سانتی استوک (cSt) باشند. طبق استاندارد ایزو، هر روانکننده با یک درجه ویسکوزیته خاص در نظر گرفته میشود به شرطی که در حدود ۱۰ درصد از نقطه میانه ویسکوزیته) که معمولاً مربوط به شماره ISO VG است) قرار گیرد.
بر اساس نظرسنجی اخیر در سایت MachineryLubrication.com، ۳۲% از متخصصان روانکاری نمیتوانند نحوه تفسیر یک گزارش تحلیل روغن از یک آزمایشگاه تجاری را درک کنند.
ویسکوزیته یکی از مهمترین ویژگیهای یک روانکار است. نظارت بر ویسکوزیتهٔ روغن بسیار مهم است زیرا هرگونه تغییر میتواند منجر به مشکلات دیگری مانند اکسیداسیون، ورود گلیکول یا استرسهای حرارتی شود.
علل تغییرات ویسکوزیته:
- ویسکوزیته بالا یا پایین:
- استفاده از روانکار نادرست
- برش مکانیکی روغن و/یا بهبود دهنده شاخص ویسکوزیته
- اکسیداسیون روغن
- آلودگی به ضدیخ
- تأثیر آلودگی سوخت، مبرد یا حلّال
محدودیتهای تغییرات ویسکوزیته:
محدودیتهای تغییرات ویسکوزیته به نوع روانکار مورد تحلیل بستگی دارد، اما اغلب دارای یک حد مجاز حدود ۱۰ درصد و یک حد بحرانی حدود ۲۰ درصد بالاتر یا پایینتر از ویسکوزیته مورد نظر هستند.
عدد اسیدی / عدد قلیایی
آزمایشهای عدد اسیدی و عدد قلیایی مشابه هستند اما برای تفسیر سؤالات مختلف مربوط به روانکار و آلاینده استفاده میشوند. در یک آزمایش آنالیز روغن، عدد اسیدی غلظت اسید در روغن را نشان میدهد، در حالی که عدد بازی میزان قلیائیت در روغن را مشخص میکند. نتایج بر حسب حجم هیدروکسید پتاسیم بر حسب میلیگرم مورد نیاز برای خنثیسازی اسیدها در یک گرم روغن بیان میشود. آزمایش عدد اسیدی روی روغنهای غیر کارتر انجام میشود، در حالی که آزمایش عدد بازی برای روغنهای کارتر بیشپایه شده است.
علل تغییرات عدد اسیدی و عدد بازی:
- عدد اسیدی بالا یا پایین:
- اکسیداسیون روغن
- وجود روانکار نادرست
- کاهش افزودنیها
- عدد قلیایی پایین:
- شرایط دمای بالای موتور (سوخت، دوده و غیره)
- وجود روانکار نادرست
- آلودگی ناشی از نشت داخلی (گلیکول)
- اکسیداسیون روغن ناشی از فواصل تعویض روغن طولانی و/یا حرارت شدید
افزایش عمر روانکار با مدیریت شیمیایی روانکار اثبات شده
در کاربردهای توربین، حذف مولکولهای محلول که تجمع یافته و باعث مشکلات مکانیکی در سیستمهای هیدرولیک و روغنکاری میشوند، برای حفظ عملکرد بهینه تجهیزات و بازگرداندن روانکارها به شرایط خارج از مشخصات سازنده اصلی (OEM) بسیار حائز اهمیت است.
فیلترهای تبادل یونی ثبتشده ICB™ بهطور ویژه برای هدف قرار دادن شیمی سیالات طراحی شدهاند و با حذف مولکولهای وارنیش، حلالیت روانکار را بازیابی میکنند. این ابزار مهندسیشده، مانند هر وسیله دیگری، با گذشت زمان مستهلک میشود. برای حفظ عملکرد بهینه تجهیزات و بازگرداندن روانکارها به شرایط خارج از مشخصات سازنده اصلی تعویض دورهای فیلترهای ICB بر اساس زمان، ضروری است.
طیفسنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)
طیفسنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) روشی سریع و پیچیده برای تعیین چندین پارامتر روغن از جمله آلودگی ناشی از سوخت، آب، گلیکول و دوده؛ محصولات تخریب روغن مانند اکسیدها، نیتراتها و سولفاتها؛ و همچنین وجود افزودنیهایی مانند دیالکیلدیتیوفسفات روی (ZDDP) و فنولها است.
دستگاه FTIR هر یک از این ویژگیها را با نظارت بر تغییر در جذب مادون قرمز در طول موجی خاص یا یک محدوده از طول موج تشخیص میدهد. بسیاری از پارامترهای مشاهده شده ممکن است قطعی نباشند، بنابراین اغلب این نتایج با آزمایشهای دیگر ترکیب میشوند و بیشتر به عنوان شواهد کمکی استفاده میشوند. پارامترهایی که با تغییر در طول موج خاص شناسایی میشوند در جدول زیر نشان داده شدهاند.
تحلیل عنصری
تحلیل عنصری (Elemental Analysis) بر اساس اصول طیفسنجی نشر اتمی (طیفسنجی نشر اتمی (AES) روشی برای تجزیه و تحلیل شیمیایی است که از شدت نور تابیده شده از شعله، پلاسما، قوس یا جرقه در طول موج ویژه استفاده میکند تا مقدار عنصر را در یک نمونه مشخص کند) کار میکند که گاهی به آن تحلیل فلزات سایشی نیز گفته میشود. این فناوری میتواند غلظت فلزات سایشی، آلودگیها یا عناصر افزودنی در داخل روغن را شناسایی کند. دو نوع رایج از طیفسنجی نشر اتمی شامل الکترود دیسک چرخان (RDE) و پلاسما با جفتشدگی القایی (ICP) هستند.
هر دوی این روشها محدودیتهایی در تحلیل اندازه ذرات دارند، بهطوریکه RDE محدود به ذرات کمتر از ۸ تا ۱۰ میکرون و ICP محدود به ذرات کمتر از ۳ میکرون است. با این حال، این روشها برای ارائه دادههای روند تاریخی مفید هستند. منابع احتمالی بسیاری از عناصر رایج در جدول زیر نشان داده شده است.
بهترین روش برای پایش این نوع دادهها این است که ابتدا مشخص کنید چه موادی بهطور طبیعی در روغن وجود دارند. یک گزارش تحلیلی مؤثر از روغن باید دادههای مرجعی از روغن نو ارائه دهد تا بتوان عناصر افزودنی را بهسادگی از آلایندهها تفکیک کرد. همچنین، از آنجا که حضور بسیاری از انواع عناصر (حتی آلایندهها در برخی محیطها) تا حدی طبیعی است، بهتر است بهجای تمرکز بر یک اندازهگیری خاص از دادههای تحلیل عناصر، روند تغییرات را مورد بررسی قرار داد.
شمارش ذرات
شمارش ذرات اندازه و تعداد ذرات موجود در روغن را اندازهگیری میکند. تکنیکهای متعددی برای ارزیابی این دادهها وجود دارد که بر اساس استاندارد ISO 4406:99 گزارش میشوند. این استاندارد سه عدد را که با یک خط مایل از هم جدا شدهاند، مشخص میکند که یک بازه عددی را ارائه میدهد که به تعداد ذرات بزرگتر از ۴، ۶ و ۱۴ میکرون ارتباط دارد. در ادامه تصویری از نحوه اختصاص کدهای ISO به شمارشهای مختلف ذرات آورده شده است.
آنالیز رطوبت
محتوای رطوبت در نمونه روغن اغلب با استفاده از آزمون تیترومتری کارل فیشر اندازهگیری میشود. این آزمایش نتایج را به صورت قسمت در میلیون (ppm) گزارش میکند، هرچند که دادهها معمولاً به صورت درصد نمایش داده میشوند. این روش میتواند آب را در تمام سه فرم خود (حلشده، امولسیونشده و آزاد) شناسایی کند. تست کراکل (crackle) و آزمایش صفحه گرم غیرابزاری برای غربالگری رطوبت قبل از استفاده از روش کارل فیشر هستند. دلایل احتمالی برای نتایج رطوبت بالا یا پایین شامل ورود آب از طریق دربها یا تنفسکنندههای باز، تراکم داخلی در طی نوسانات دما یا نشت مهر و مومها میباشد.
تفسیر گزارشهای آنالیز روغن
اولین چیزی که باید در گزارش آنالیز روغن بررسی شود، اطلاعات مربوط به مشتری، تجهیزاتی که روغن از آن گرفته شده و روانکننده است) به بخش A از نمونه گزارش زیر مراجعه کنید). وارد کردن این جزئیات بر عهده مشتری است. بدون این اطلاعات، اثربخشی گزارش کاهش خواهد یافت.
دانستن این که روغن از کدام دستگاه نمونهبرداری شده است، بر توانایی شناسایی منابع احتمالی پارامترهای اندازهگیریشده، بهویژه ذرات سایشی، تأثیر میگذارد. به عنوان مثال، دستگاه اصلی میتواند به ارتباط دادن ذرات سایشی گزارش شده با اجزای داخلی خاص کمک کند.
اطلاعات مربوط به روانکار میتواند مبنایی برای چندین پارامتر فراهم کند، از جمله درجه ویسکوزیته مورد انتظار، افزودنیهای فعال و مقادیر عدد اسیدی یا بازی. این جزئیات ممکن است ساده به نظر برسند، اما اغلب روی برچسب شناسایی نمونه روغن یا فرم درخواست نادیده گرفته شده یا ناخوانا هستند.
بخش بعدی (بخش B) از گزارش آنالیز روغن که باید بررسی شود، تحلیل عنصری یا تجزیه FTIR است. این دادهها میتوانند به شناسایی آلودگیها، فلزات سایشی و افزودنیهای موجود در روغن کمک کنند. این پارامترها به صورت قسمت در میلیون (ppm) گزارش میشوند. با این حال، این به این معنی نیست که ذره آلوده، به عنوان مثال، تنها با افزایشهای سدیم، پتاسیم یا سیلیکون قابل شناسایی باشد.
در مثال بالا، افزایش سیلیکون و آلومینیوم میتواند نشاندهنده آلودگی گرد و خاک بهعنوان علت اصلی باشد. یک توضیح محتمل برای این افزایشها این عناصر این است که با ورود گرد و خاک (سیلیکون) از یک منبع خارجی به روغن، ساییدگی سه جسمی (three-body abrasion) در داخل ماشین رخ میدهد و باعث افزایش ذرات سایش از جمله آلومینیوم، آهن و نیکل میشود.
با درک بهتر متالورژی درون اجزای سیستم، هرگونه افزایش در فلزات سایشی میتواند به شکل بهتری مرتبط شود، که امکان نتیجهگیری صحیحی را فراهم میآورد که کدام اجزای داخلی دچار سایش شدهاند. به یاد داشته باشید که برای تحلیل روند، مهم است که نمونهها در فواصل مناسب و بدون وقفه گرفته شوند.
با دادههای عنصری مرتبط با آلودگیها و فلزات سایشی، هشدارها برای روندهای صعودی در دادهها تنظیم میشوند. برای دادههای عنصری مربوط به افزودنیها، هشدارها برای روندهای نزولی تنظیم میشوند. داشتن یک تراز مبنا از دادههای مرجع روانکنندهٔ جدید برای ارزیابی اینکه کدام افزودنیها و در چه سطوحی انتظار میرود، حیاتی است. این ترازهای مبنا سپس برای کمک به تعیین هرگونه کاهش قابل توجه در افزودنیهای خاص ایجاد میشوند.
بخش دیگری از گزارش آنالیز روغن، اطلاعات نمونهای قبلاً شناسایی شده از مشتری را ارائه میدهد، مانند سازنده روغن، برند، درجه ویسکوزیته و زمان استفاده از روغن، همچنین اینکه آیا تعویض روغن انجام شده است یا نه. این دادههای مهم میتوانند توضیحی برای مثبتهای کاذب در تغییرات دادههای هشداردهنده فراهم کنند.
بخش آزمایشهای فیزیکی گزارش جزئیاتی درباره ویسکوزیته در دماهای ۴۰ درجه سانتیگراد و ۱۰۰ درجه سانتیگراد، همراه با شاخص ویسکوزیته و درصد رطوبت ارائه میدهد. برای روغنهای صنعتی رایج، معمولاً اندازهگیری ویسکوزیته در ۴۰ درجه سانتیگراد داده میشود، زیرا این اندازهگیری با درجه ویسکوزیته ایزوی روغن مرتبط است. اگر نیاز به محاسبه شاخص ویسکوزیته باشد، مانند روغنهای موتور، این اندازهگیریهای اضافی ویسکوزیته شناسایی خواهند شد. ویسکوزیته روغنهای موتور در دمای ۱۰۰ درجه سانتیگراد گزارش میشود.
آلودگی آب که معمولاً با آزمایش کارل فیشر اندازهگیری میشود، به صورت درصد یا ppm ارائه میشود. در حالی که برخی سیستمها انتظار دارند سطح بالای آب (بیش از ۱۰,۰۰۰ ppm یا ۱۰ درصد) داشته باشند، حدود هشدار معمول برای اکثر تجهیزات بین ۵۰ تا ۳۰۰ ppm است.
بخش آزمایشهای اضافی شامل دو آزمایش نهایی است: عدد اسیدی (AN) و توزیع اندازه ذرات (که بهعنوان شمارش ذرات نیز شناخته میشود). هنگام تحلیل عدد اسیدی، باید یک مقدار مرجع در اختیار داشته باشید و توانایی بررسی روند تغییرات از تحلیلهای قبلی را داشته باشید. عدد اسیدی معمولاً در یک مقطع بهطور قابل توجهی افزایش مییابد. این ممکن است بهترین شاخص شما برای زمانی باشد که روغن بهسرعت در حال اکسید شدن است و باید تعویض شود.
راهنمای جدول بالا:
*به معنی فقط کمپرسورهای گاز
** به معنی فقط کمپرسورهای هوا
*** به معنی برای مایعات استر فسفات، با تأمینکننده مایع و/یا سازنده توربین مشورت کنید.
R به معتی آزمایش روتین
E به معنی آزمایش استثنایی که به نتیجه مثبت از آزمایش در پرانتز مربوط است.
آخرین بخش از گزارش آنالیز روغن معمولاً شامل نتایج مکتوب برای هر یک از نمونههای آزمایشی اخیر به همراه توصیههایی برای اقدامات مورد نیاز است. این توصیهها معمولاً بهصورت دستی توسط کارکنان آزمایشگاه وارد میشوند و بر اساس اطلاعات ارائهشده توسط مشتری و دادههای جمعآوریشده در آزمایشگاه تهیه میشوند.
اگر توضیحی برای دادهها از مواردی باشد که بهصراحت توسط مشتری بیان نشدهاند، نتایج باید توسط افرادی که با تاریخچه دستگاه و شرایط محیطی و عملیاتی آن آشنا هستند، مجدداً تفسیر شوند. درک اطلاعات ارائهشده در این بخش بسیار حیاتی است. به یاد داشته باشید، برای هر محدودیت فراتر از حد مجاز، همواره دلیلی وجود دارد و باید علت اصلی آن بررسی شود.
علاوه بر دادههای خامی که در طول گزارش آنالیز روغن نشان داده شدهاند، نمودارها میتوانند به روشنتر کردن روندهای قابلتوجه در دادهها کمک کنند.
به همراه دادههای روندی، نمودارها باید میانگینهای معمول، محدودیتهای هشدار (مرزی) و محدودیتهای بحرانی (هشدار جدی) را نشان دهند. این محدودیتها باید بسته به نوع دادههای جمعآوریشده، نوع روانکننده و شرایط عملیاتی شناختهشده دستگاه تنظیم شوند.
محدودیتهای استاندارد هشدار توسط آزمایشگاه آنالیز روغن تعیین میشوند. با این حال، اگر دلیلی برای تنظیم این محدودیتها به مقادیر بالاتر یا پایینتر وجود داشته باشد، باید بهدرستی مشخص شوند.
بهعنوان مثال، محدودیتهایی که باید کاهش یابند شامل مواردی هستند که به تجهیزات حیاتی یا تجهیزاتی که به طور مداوم در وضعیت سالمی قرار دارند مربوط میشوند. یک افزایش کوچک در دادهها ممکن است دلیلی برای انجام یک آزمایش استثنایی یا نمونهگیری فوری دوم برای تحلیل باشد.
در چنین مواردی، نمونه دوم تضمین میکند که دادههای دریافتشده نمایانگر شرایط واقعی روغن هستند و نه بهسادگی ناشی از خطای انسانی در نمونهگیری یا تحلیل. اگر آزمایشهای استثنایی موردنیاز باشند، نمودار بالا نشان میدهد که کدام آزمایشها مناسب هستند زمانی که محدودیت یک آزمایش روتین فراتر رفته است.