۵ علت شایع خرابی تجهیزات و راههای جلوگیری از آنها
۱. عملکرد نامناسب
به عنوان مدیر نگهداری و تعمیرات باید در تیم خود تعداد کافی از اپراتورهای آموزش دیده داشته باشید تا در شرایط اضطراری که با کمبود نیرو مواجه هستید، این دسته از اپراتورهای ماهر بتوانند انعطافپذیری و پاسخ درخور شما به اتفاقات ناگهانی را تضمین کنند. بهتر است همه اپراتورهای تیم نگهداشت برای هر قطعه از تجهیزات، حتی آن تجهیزاتی که به طور معمول در حیطهٔ وظایف آنها نیست، آموزشهای کافی را دریافت کرده باشند.
۲. عدم بکارگیری استراتژی نت پیشگیرانه
رسیدگی منظم و تنظیم مرتب تجهیرات، عمر آنها را افزایش میدهد. اما علاوه بر رسیدگی منظم و دقیق به تجهیزات، بکارگیری استراتژی نت پیشگیرانه نیز مولفهای بسیار حیاتی در جلوگیری از خرابیهای شایع تجهیزات است. زیرا نت پیشگیرانه میتواند مشکلات کوچکی که برای تجهیزات به وجود میآیند را قبل از این که بغرنج شده و به خرابیهای بزرگ و پرهزینه تبدیل شوند، با راهکارهایی ارزان و بهصرفه شناسایی کند.
۳. افراط در انجام نت پیشگیرانه
همه چیز به اندازهاش خوب است و زیادهروی کردن و افراط به خرج دادن در هیچ موضوعی راه چاره نیست. انجام بیش از حد فعالیتهای نت پیشگیرانه و داشتن PMهای متعدد بر روی تجهیزات هم از این قاعده مستثنی نیست. افراط در اجرای نت پیشگیرانه هم هزینهزا است، هم میتواند باعث سوگیری بر اساس دادههای نادرست شود و از همه مهمتر تجهیزات و داراییهای فیزیکی را در معرض فرسودگی قرار دهد. پیدا کردن نقطه مطلوب و طلایی برای تعریف فواصل PMها اما میتواند منجر به کاهش هزینهها و زمان خرابیها شده و در عین حال عملکرد تجهیزات را بهبود و زمان آپتایم را افزایش دهد.
۴. عدم پایش کافی وضعیت تجهیزات
بکارگیری استراتژی نگهداری و تعمیرات اقتضایی یا مبتنی بر شرایط تجهیز (CBM) راهکار خوبی برای یافتن فواصل مناسب بین فعالیتهای نگهداری و تعمیرات است. در رویکرد نت مبتنی بر شرایط، دادههای آنی و زندهٔ دریافتشده از تجهیزات مبنایی برای تعیین سنجهها و معیارهای سنجشِ عملکرد تجهیزات میشوند و بکارگیری درست این استراتژی به مدیران نگهداشت این امکان را میدهد تا تغییرات جزئی و نامحسوسی که میتوانند منجر به خرابی و توقف کامل تجهیزات شوند، را بهتر تشخیص دهند.
۵. عدم وجود فرهنگ قابلیت اطمینان
همیشه در بحث تولید، فشار بیش از حد از بالا و اولویتبخشی افراطی به تولید به این معنی است که اگر امیدی به دستیابی به اهداف تولید وجود داشته باشد، دیگر چیز دیگری مهم نیست و لحظهای درنگ جایز شمرده نمیشود. بارها دیده شده که در چنین شرایطی، اپراتورهای تجهیزاتی که عملکرد صدردصدی خود را ندارند، یک راهحل موقتی و مُسکنگونه برای مشکلات بغرنج این تجهیزات پیدا میکنند تا تولید دچار وقفهای نشود. مشکل عمیقتر این است که این راهکارهای موقتی تا زمانی که کار متوقف نشود و نقصهای تجهیزات به یک خرابی تمام عیار منجر نشود، به یک راهکار نیمه دائمی تبدیل میشوند. با خلق یک فرهنگ قابلیت اطمینان در میان رهبران و کارکنان سازمان میتوان به حل برخی از این مشکلات کمک کرد.