سیستم کدگذاری ناتو چیست و چگونه کار می‌کند؟

معرفی سیستم کدگذاری ناتو

---

سیستم کدگذاری ناتو (NCS-Nato Codification System) سیستمی یکپارچه و مشترک برای شناسایی، طبقه‌بندی و شماره‌گذاری اقلام تدارکاتیٔ یا اقلام تدارکاتی (Items of Supply) کشورهای استفاده کننده است. این سیستم با هدف حداکثر ساختن اثربخشی در پشتیبانی لجستیک و تسهیل مدیریت مواد اولیه طراحی شده و از سوی همه اعضای ناتو و کشورهای استفاده‌کنندهٔ غیر‌عضو ناتو برای استفاده در شناسایی تجهیزات و اقلام مورد پذیرش قرار گرفته است.

اهداف
اهداف اصلی این سیستم عبارتند از:

• تسهیل قابلیت همکاری بین کشورهای استفاده‌کننده از این سیستم.
• افزایش اثربخشی سیستم‌های لجستیکی کشورهای استفاده‌کننده از این سیستم.
• تسهیل پردازش و ادارهٔ داده‌ها.
• به حداقل رساندن هزینه‌های لجستیکی کشورهای استفاده‌کننده از این سیستم.
• افزایش کارایی عملیات لجستیکی کشورهای استفاده‌کننده.

برای دستیابی به این اهداف، سیستم برای هر یک از «اقلام تدارکاتی» موارد زیر را اختصاص می‌دهد:

• یک نام مورد منحصر‌به‌فرد.
• یک طبقه بندی منحصر‌به‌فرد.
• یک شناسایی منحصر‌به‌فرد.
• یک شماره قلم کالای منحصر‌به‌فرد ناتو.

---

کدگذاری در قرن ۲۱

---

کارکنان بخش لجستیک اغلب اهمیت سیستم کدگذاری ناتو (‏NCS)‏ در پیشرفت تدارکات را امری مسلم و مهم می‌دانند، اما آن‌ها اغلب به دلایل این اهمیت واقف نیستند و نمی‌دانند که این سیستم چگونه کار می‌کند و با اتخاذ جدیدترین تغییرات فناورانه در کنار این سیستم چه دستاوردهایی می‌تواند حاصل شود. هدف این دفترچهٔ راهنما مروری بر پیشرفت‌های فناورانه‌ای است که سیستم کدگذاری ناتو (NCS) برای عملیات لجستیکی یک کشور عضو، اتحاد ناتو و شرکای آن به ارمغان می‌آورد.

کدگذاری تقریبا هر حوزه‌ای از زنجیره تامین را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و در عمل راهکاری برای چالش شناسایی صحیح مواد و تبادل داده‌های فنی پیچیده فارغ از موانع زبانی ارائه می‌دهد. پشتیبانی فناورانه یک عامل کلیدی کلیدی برای موفقیت کدگذاری است. ​

کدگذاری بر تمام طرف‌های درگیر در تحقق پشتیبانی تدارکات، خواه برای ارتش باشد و خواه برای سایر سازمان‌های دولتی، در جنگ یا امدادرسانی در فجایع طبیعی و حتی در صنعت و تجارت، تاثیر می‌گذارد. ​

هدف از این راهنما، آشنایی خواننده با پیچیدگی‌ها و فرصت‌های سیستم کدگذاری ناتو، نمایش اهمیت فناوری در این سیستم و آگاه‌سازی خواننده در مورد ارزش‌هایی است که سیستم کدگذاری ناتو به دنیای لجستیک می‌افزاید.​

---

استفاده از سیستم کدگذاری ناتو

---

ایجاد، بهر‌ه‌برداری و نگهداری از سیستم کدگذاری ناتو، زبان شناسایی یکسانی را برای استفاده در فعالیت‌های ملی (مانند مدیریت تامین و تدارکات، استانداردسازی و غیره) و بین کشورهای عضو، از جمله کشورهایی که عضو ناتو نیستند اما از اعضای سیستم کدگذاری ناتو هستند، فراهم می‌کند.

استفاده از این سیستم بر این اصل استوار است که مسئولیت کدگذاری یک قلم کالای تدارکاتی بر عهده کشوری است که مسئولیت طراحی آن کالای تدارکاتی را برعهده دارد، حتی اگر آن قلم کالا در آن کشور استفاده نشود. در این شرایط، کشور خریدار باید از کشور طراح درخواست اقدام به کدگذاری کند.

برای کدگذاری قلم کالای تدارکاتیٔ تولیدی توسط سازندگانی که در یک کشور ناتو یا کشور حمایت شده سطح ۲ قرار ندارند، قوانین خاصی اعمال می‌شود.

 

 

---

مزایای کدگذاری اقلام

---

سیستم کدگذاری ناتو اطلاعات دقیقی را در مورد هویت یک قلم کالای تدارکاتی فراهم می‌کند، امکان ثبت منابع تامین و سایر داده های مدیریتی را فراهم می‌کند. و هم‌چنین با فراهم کردن داده‌های بروز از یک منبع واحد و دادن امکان دسترسی به کاربران راهکاری پیش روی آن‌ها برای حل مسائل و مشکلات مدیریت تدارکات را فراهم می‌کند.

مزایای عملیاتی

•  ایجاد فرصت‌های بهتر برای استانداردسازی، با ثبت و آشکارسازی مشخصه‌های منحصر به فرد اقلام تدارکاتی در سیستم های تدارکات کشورهای کاربر. امری که اجازه می‌دهد قطعات تعدادی از سیستم‌های تسلیحاتی به طور کارآمد و موثر بکار گرفته شوند.
• سیستم کدگذاری ناتو دسترسی به طیف کاملی از اطلاعات در مورد تمام اقلام تدارکاتی در موجودی‌های کشورهای کاربر را فراهم می‌کند. این موضوع به کاربران اجازه می‌دهد تا منابع را جمع‌آوری و بار مسئولیت را در مورد استفاده قطعات یدکی و نگهداری و تعمیرات تجهیزات مشترک تقسیم کنند. همچنین این سیستم کدینگ با استقرار عملیاتی نیاز تامین در رابطه با قطعات یدکی و مواد مصرفی را به حداقل می‌رساند و مدیریت آن‌ها را تسهیل می کند.
• با یک توصیف دقیق از کالای تدارکاتی (IoS) به کاربران این امکان را می‌دهد تا به آسانی قطعات یدکی و یا جایگزین اقلامی را که نیاز یک سیستم تسلیحاتی معین را برآورده می‌کنند، شناسایی کرده و در نتیجه زمان خرابی را کاهش داده و از هدررفت زمان و انرژی نیرو‌ها جلوگیری می‌کند.
• استفاده از یک زبان مشترک تدارکات که توسط همه کاربران قابل درک است که گفتگوی فنی بین کشورهای عضو ناتو و سایر کاربران را ساده می‌کند.
• استفاده از فناوری رایانه‌ای در این سیستم امکان ثبت، پردازش و انتقال داده‌های شناسایی اقلام تدارکاتی  (Ios) و داده‌های پشتیبان مدیریت مربوطه را به شیوه ای کارآمد و کاربر پسند می‌دهد.

 

مزایای اقتصادی

• پایگاه داده شکل‌گرفته به طراح و مدیر پروژه اجازه می‌دهد تا قطعاتی را که قبلاً در سیستم تدارکات موجود شده‌اند و می‌توانند به جای تولید یک قلم جدید کالای تدارکاتی مورد استفاده قرار گیرند، را غربال کنند. این عمل تنوع اقلام تدارکاتی (IoS) را کاهش داده و هزینه‌های غیرضروری برای شناسایی، انبار کردن و سایر عملکردهای تدارکاتی مرتبط را حذف می‌کند. در حال حاضر حدود ۵۰ درصد از اجزای مورد استفاده در طراحی تجهیزات جدید در فهرست موجودی ناتو کدگذاری شده است.
• بهبود تعیین نیازها و بودجه‌بندی مواد اولیه از طریق کسب دانش بیشتر در مورد اقلام موجود در انبار.
• ایجاد تناسب و هماهنگی کارآمد در تدارکات با حذف خرید و مصرف همزمان قلم کالای تدارکاتی یکسان، تجمیع سفارشات از چندین کاربر برای بهره‌مندی از کاهش قیمت در خریدهای عمده و مشاهده چندین منبع بالقوه تامین.
• استفاده مؤثر از دارایی‌های فیزیکی با ایجاد امکان تبادل پشتیبانی تامین بین کشورها و سازمان‌های مرتبط.
• کاهش میزان موجودی‌های ملی و ناتو، فضای انبار، نگهداشت داده‌ها و کارکنان از طریق حذف تکراری بودن یک قلم کالای تدارکاتی.
• بهبود عملیات از رده خارج کردن مواد اضافی و مازاد از طریق شناسایی یکنواخت هر یک از اقلام تدارکاتی، از جمله جلوگیری از دفع نادرست.

---

بیشتر بخوانید: آشنایی با ۴ سیستم جهانی کدگذاری کالا و اقلام

---

مزایا برای صنعت

• بهبود تفاهم و روابط دولت و صنعت از طریق استفاده از یک سیستم شناسایی و زبان مشترک واحد.
• توصیف اقلام تدارکاتی بر اساس مشخصه‌ها، مهندسان طراح را قادر می‌سازد تا قطعات یا تجهیزاتی را که با مشخصه‌های فنی یا عملکردی مطابقت دارند را به شکلی دقیق جستجو و انتخاب کنند.
• توصیفات دقیق ثبت شده در سیستم کدگذاری ناتو که شامل شکل، تناسب و ابعاد عملکردِ مواد و اقلام تدارکاتی (IoS) می‌شود، کار موسسات استانداردسازی نظامی و غیرنظامی را که مسئول توسعه دستورالعمل‌ها هستند را تسهیل می کند.
• دانش عمیق در مورد ترکیب‌بندی اقلام تدارکاتی شده، از طریق ثبت دقیق مواد خطرناک و گرانبها، با تقویت فعالیت‌های بازیافتی به بازیابی مواد گرانبها و حفاظت از محیط زیست کمک می‌کند و هم‌چنین با اجتناب از هزینه‌های غیرضروری به احیاء و بازیابی اراضی آلوده برای استفاده‌های غیرنظامی کمک می‌کند.

 

طی یک مطالعه انجام‌شده به نمایندگی از کمیته حاکم کدگذاری ناتو، کمیته ۱۳۵ متفقین، که توسط  گروه مشاور LSC بریتانیا، انجام شده است، تعدادی از مزایای خاص و اجتناب از هزینه که به طور مستقیم مربوط به عملیات کدگذاری ناتو می‌شود شناسایی شده است. ​

پرسش‌های اصلی این مطالعه که باید توسط مشارکت‌کنندگان پاسخ داده می‌شدند عبارت بودند از:

• آیا آوردهٔ این سیستم کدگذاری بیشتر از هزینهٔ اجرای آن است؟ ​
•  آیا شماره اقلام ناتو (‏NSN)‏ سازوکار منحصر به فردی برای رفع نیازهای لازم مربوط به شناسایی کالا و اقلام است یا جایگزین‌های دیگری برای آن وجود دارد؟
•  آیا کدگذاری در نهایت به اثربخشی عملیاتی ظرفیت نظامی کمک می‌کند؟ ​
•  آیا دیدگاهی قطعی دربارهٔ مزایای کدگذاری و پایان دادن به جدل‌ها یک‌بار و برای همیشه وجود دارد؟ ​

یافته‌‌های کلی

• جلوگیری از افزایش غیر‌ضروری موجودی کالا با استفاده از کدگذاری دقیق به تنهایی برای توجیه هزینه کل سیستم کدگذاری در تدارکات دفاعی کافی است.
•  سایر مزایای مرتبط، این سیستم کدگذاری را حتی مطلوب‌تر نیز می‌سازد:
  •  کاهش موجودی
  • کاهش هزینه‌های انبارداری
  •  کاهش قیمت خرید به ازای هر کالا از طریق خرید حجم ثابت و بزرگ‌تر اقلام
  • زمان تامین‌ مجدد کوتاه‌تر
  •  توانمند‌سازی کشورهای مختلف در به اشتراک گذاشتن زنجیره تامین
  •  توانمند‌سازی کشورهای مختلف در به اشتراک گذاشتن موجودی
  •  تشخیص منافع مشترک از طریق استفادهٔ صنعت از این سیستم کدگذاری.

 

 

---

اقلام تولید (ITEM OF PRODUCTION) در برابر اقلام تدارکاتی (Item of Supply)

---

شناسایی اقلام مهم‌ترین مولفهٔ سیستم کدگذاری است؛ زیرا یک شناساییِ منحصر به فرد برای هر قلم از اقلام تدارکاتی ایجاد می‌کند. شناسایی شامل حداقل داده‌های مورد نیاز برای مشخص ساختن روشن و واضح مشخصه‌های ضروری کالا، به معنی مشخصه‌هایی که به آن قلم کالا ویژگی منحصر‌به‌فردی اعطاء و آن را از بقیه متمایز می‌کنند، است. ​

فرایند شناسایی در سیستم کدگذاری ناتو براساس مفهوم «اقلام تدارکاتی» یا Item of Supply (IoS) شکل گرفته است و به یک شناسه منحصر به فرد برای هر قلم از اقلام تدارکاتی نیاز دارد. عبارت «اقلام تدارکاتی» به قلم کالایی اطلاق می‌شود که به منظور برآورده کردن یک نیاز لجستیکی لازم است. این «اقلام تدارکاتی» می‌توانند شامل یک یا چند «اقلام تولید» یا «مشخصه‌های اساسی» معادل آن باشد. اصل اساسی نهان در سیستم کدگذاری ناتو تشخیص این نکته است که بسیاری از تولید کنندگان ممکن است هر کدام یک کالای تولیدی را بسازند اما همه آن‌ها با یک قلم از اقلام تدارکاتی مطابقت دارند. این بدان معنی است که اصول قابلیت هم‌کاری، پشتیبانی لجستیکی چند ملیتی و مدیریت موجودی موثر همگی از یک عدد ساده استخراج می‌شوند.

یک قلم از اقلام تدارکاتی (IoS) یک قلم کالای تولیدی است که یک مقام مسئول مدیریت تامین آن را برای برآورده کردن یک نیاز لجستیک خاص تعیین کرده است. در محدوده تعیین شده توسط این مفهوم، یک IoS ممکن است موارد زیر باشد:

• یک کالای تولیدی با یک شماره قلم کالای ناتو (NATO Stock Number-NSN).
• دو یا چند اقلام تولیدی قابل مبادله از یک یا چند سازنده که همگی با یک شماره قلم کالای ناتوی واحد شناسایی شده‌اند.

​

این سیستم کدینگ برای اطمینان از یکنواختی میان کاربران سیستم، با استفاده از قراردادهای نامگذاری استاندارد از قوانینی برای «نام‌دهی» هر قلم کالای تدارکاتی استفاده می‌کند. سیستم کدگذاری ناتو این قراردادهای نام‌دهی را با استفاده از فرهنگ لغت نام‌های تایید شده اقلام (Approved Item Names) کنترل می‌کند. هر نام تایید شده یک کد عددی پنج رقمی دارد. این سیستم مبتنی بر کد، ترجمه و ارتباط آسان بین‌مللی به زبان‌های مختلف را فراهم می‌کند. بعد از اینکه یک قلم کالا یک نام پیدا می‌کند، طبقه‌بندی (Classification)‌ تدارکاتی مناسب آن نیز تعیین می‌شود.

---

سیستم کدگذاری ناتو (NCS)

---

سیستم کدینگ ناتو یک فرایند منظم است که به وسیلهٔ آن می‌توان تمام اقلام تدارکاتی (‏IoS)‏ را به شکلی منحصر‌به‌فرد شناسایی و ثبت کرد. ​

قابلیت‌های کدگذاری

سیستم کدگذاری ناتو یک زبان جهانی در حوزهٔ لجستیک است، که چهار قابلیت کلیدی را برای پشتیبانی از سیستم پشتیبانی لجستیک دفاعی فراهم می‌کند:

۱. یک زبان مشترک، از جمله کدهایی که کشورهای مختلف می‌توانند برای آن‌ها ترجمه به زبان محلی ارائه دهند. ​

۲. داده‌های اصلی توصیف‌گر اقلام موجود در فهرست دفاعی (‏اقلام تدارکاتی)‏، پوشش نامگذاری، شناسایی، طبقه‌بندی و توصیف مشخصه‌های اقلام.

۳. تعادل‌بخشی بین فرم، تناسب و عملکرد اقلام در دسترس تولید‌کنندگان مختلف (‏اقلام تولید)‏ و ایجاد ارتباط با اقلام تدارکاتی.

۴. فراهم‌آوری داده‌های اصلی برای اهداف مدیریت تدارکات آن اقلام به عنوان مثال، حسابداری موجودی، بسته‌بندی و واحدهای صدور. ​

---

کدگذاری مولفه‌ای حیاتی در موفقیت در ماموریت‌ها

---

نقش دفاتر کدگذاری ملی ناتو (‏ Individual National Codification Bureaux  /NCBs)‏ مختلف در سراسر جهان حتی در محافل تخصصی مربوط به صنعت لجستیک کم‌تر شناخته شده ‌است. با این وجود، این دفاتر پایه‌ای برای همکاری بین‌المللی در تدارکات نظامی و دولتی هستند و نقشی روزافزون در لجستیک تجاری فراهم می‌کنند. ​

دفاتر کدگذاری ملی ناتو مسئول موارد زیر هستند:

• دریافت داده‌های فنی و تخصیص شماره اقلام ناتو (Nato Stock Number – NSN)
• پیوند سیستم‌های کاتالوگ ملی با سیستم‌های دیگر دولت‌ها
• پیاده‌سازی یک پایگاه‌داده و فرایندهای یکپارچه‌سازی سیستم‌ها
• تضمین یکپارچگی داده‌ها که زیربنای ائتلاف ناتو و لجستیک مشترک آن را تشکیل می‌دهد.
• نمایندگی از کشور خود در تمام جلسات سیستم کدگذاری ناتو

---

اهداف اصلی سیستم کدگذاری ناتو

---

اهداف اصلی سیستم کدگذاری ناتو عبارت است از:

• ایجاد یک سیستم لجستیک مشترک برای اطمینان از اینکه هر قلم کالای تدارکاتی (IoS) منحصر‌به‌فرد که به درستی مشخصه‌های آن شناسایی شده و یک شماره اقلام استاندارد ناتو (‏NSN)‏ به آن اختصاص داده شده‌ است، در دسترس همه کاربران نظامی و غیرنظامی سیستم کدینگ ناتو قرار گیرد.
• برای اجتناب از تکرار با حفظ یک پایگاه‌داده حاوی اطلاعات توصیفی با توجه به هر قلم کالا از اقلام تدارکاتی (IoS). قبل از اینکه شماره اقلام ناتو (NSN) جدیدی به کالایی اختصاص داده شود، جزئیات تمام اقلام تدارکاتی (IoS) پیشنهادی در پایگاه‌داده کدگذاری غربال می‌شوند تا مشخص شود کدام به اقلام قبلا شماره NSN اختصاص داده شده‌ و پیش از این در موجودی دفاعی قرار داشته است.
• برای اطمینان از اینکه تمام اقلام تدارکاتی به شکلی یکتا توسط یک شماره اقلام ناتو یا همان NSN شناسایی شوند زیرا شماره قطعه سازندهٔ قطعه به تنهایی نمی‌تواند منحصر‌به‌فرد بودن و یکتایی را تضمین کند. ​

سیستم کدگذاری ناتو، نام‌دهی، طبقه‌بندی، شناسایی، توصیف مشخصه‌ها و تخصیص ارقام به اقلام تامین را برای استفاده توسط کشورها و سازمان‌های شرکت‌کننده برعهده دارد. ​

خلاصه:

سیستم کدگذاری ناتو موجب موارد زیر می‌شود:

• قابلیت همکاری متقابل – با همه کشورها و آژانس‌های عامل مشارکت‌کننده در این سیستم.
• استاندارد‌سازی – استفاده از مجموعه رویه‌هایی که باعث از بین رفتن موانع زبانی می‌شود. ​
• نظم‌بخشی – عملیات سیستم کدگذاری ناتو به وضوح توسط همه کشورهای کاربر تعریف و درک می‌شود. ​
• یکتایی – سیستم کدینگ ناتو سیستم اصلی مورد استفاده در نیروهای مسلح بیش از ۶۰ کشور است که منحصر به فرد بودن یک قلم را تضمین می‌کند. ​

---

اعضای نظام کدگذاری ناتو

---

در حال حاضر بیش از ۶۰ کشور عضو ناتو و غیر عضو ناتو عضو سیستم گدینگ ناتو هستند که این تعداد، یک سوم کشورهای جهان را تشکیل می‌دهند. این سازمان از سه گروه اصلی تشکیل شده‌است:

• کشورهای عضو ناتو
• کشورهای غیر‌عضو اما تحت حمایت ناتو و از نظر فنی ماهر (معروف به کشورهای دسته دو)
• کشورهای غیر عضو تحت حمایت ناتو که در سیستم کدینگ ناتو عضو هستند اما فقط برای دریافت داده‌ها تایید شده‌اند (معروف به کشورهای دسته یک).

هر کشور و دفتر کدگذاری ملی آن ، با دیگر کشورهای عضو سیستم کدینگ ناتو همکاری نزدیکی دارند و در مجموع آن‌ها تحت نظارت کمیته ۱۳۵متفقین، تمرکز خود را بر سیاست کدگذاری بین‌المللی و تراکنش‌هایی شامل تملک و فروش  اقلام نظامی در یک کشور و نیروهای دفاع بین‌المللی و دیگر سازمان‌های دولتی قرار می‌دهند. ​

دفاتر کدگذاری ملی به نمایندگی از نیروی دفاع ملی و صنعت هر کشور، مسئول عملیات روزانه سیستم کدینگ ناتو در هر کشور عضو است. به این ترتیب دفاتر کدگذاری ملی یا NCB‌ها متولی پایگاه سیستم کدینگ ناتو در هر کشور است. ​

---

اهداف استراتژیک سیستم کد‌گذاری ناتو

---

•         جهت اطمینان از اینکه قابلیت لجستیک دفاعی در وضعیت بهینهٔ اثربخشی خود حفظ می‌شود.

•         برای اطمینان از اینکه هر قلم کالای تدارکاتی (IoS) در موجودی دفاعی که نیاز به کدگذاری دارد، به شکلی منحصر‌به‌فرد شناسایی و به آن شماره اقلام ناتو (NSN) اختصاص داده می‌شود. ​

•         برای حفظ یک رابطه صادقانه و موثر با تمام عناصر سازمان لجستیک دفاعی و شرکای صنعتی مربوطه. ​

•         برای نشان دادن منافع ملل عضو ناتو در توسعه و اجرای سیستم کدگذاری ناتو. ​

•         برای اطمینان از اینکه شیوه‌ها، سیاست‌ها و رویه‌های مورد استفاده در کد‌گذاری هر کشور منعکس‌کننده سیاست‌های ملی و سیاست‌های کمیته ۱۱۳۵ متفقین باشند. ​

•         برای اطمینان از اینکه به هر قلم کالا از تجهیزات تدارکاتی‌ای که توسط صنعت به مشتریانی در کشورهای دیگری که از سیستم کدینگ ناتو استفاده می‌کنند قرار داده می‌شود، به طور منحصر به فرد شناسایی و یک شماره اقلام ناتو (NSN) اختصاص داده می‌شود. ​

•         برای حفظ یک پایگاه‌داده دقیق و کارآمد از اطلاعات کدگذاری و سیستم‌های مرتبط. ​

•         برای نیل به پیشرفت‌های مستمر در اثربخش ساختن هزینه‌ها، بهره‌وری و کیفیت، با در نظر گرفتن پیشرفت‌های فنی و نیازهای در حال تغییر نیروهای دفاع ملی و شرکای صنعتی آن. ​

•         شناسایی و رفع نیازهای مشتریان در کدگذاری و ترویج فعالانه مزایای این روش از کدینگ. ​

•         برای مدیریت فرایند کدگذاری در سراسر سیستم کدگذاری ناتو و صنعت ملی به شکل یک استاندارد واحد و با کیفیت مناسب. ​

•         ارائهٔ توصیه‌هایی در رابطه با کدگذاری، کاتالوگینگ، ثبت و تغییر درخواست‌ها برای مشتریان داخلی و خارجی. ​

•         ارائه توصیه‌های فنی در رابطه با عملکرد دفاتر کدگذاری ملی (NCB)  به همه کاربران سیستم کدینگ ناتو و سیستم های مرتبط.

•         مدیریت و هماهنگ‌سازی مشارکت عملکرد دفاتر کدگذاری ملی (NCB) در پروژه‌های تجهیزات دفاعی سرمایه‌ای. ​

•         فراهم کردن به موقع و کاتالوگینگ دقیق داده‌ها. ​

•         بررسی، تحقیق، پردازش به موقع و اعتبار‌سنجی نهایی تمام درخواست‌های کدگذاری‌ای که وارد پایگاه‌داده سیستم کدینگ ناتو می‌شوند. ​​

 

---

بیشتر بخوانید: آنالیز ABC و مدیریت موجودی: مزایا و بهروش‌ها و هر آن‌چه که می‌خواهید از این روش بدانید

---

---

عناصر سیستم کدینگ ناتو

---

۱. طبقه‌بندی

موجودی‌های نظامی از نظر محتوایی پیچیده و جامع هستند. برای فعال کردن مدیریت کارآمد این موجودی‌های پیچیده در سیستم کدینگ ناتو، اجزای موجودی به یک ساختار سلسله مراتبی از گروه‌ها و کلاس‌های مجزا تقسیم می‌شوند. هر گروه از اقلام تدارکاتی با ویژگی‌های فیزیکی، عملکردی یا کاربردی در یک برنامه تشکیل می‌شود و با یک کد ۲ رقمی (گروه تامین ناتو) موسوم به NSG ((NATO Supply Group)  نشان داده می شود.

در هر گروه، اقلام تدارکاتی سپس به کلاس‌ها تقسیم می‌شوند. این کلاس‌ها با یک کد ۲ رقمی اضافی نشان داده می‌شوند که همراه با کد گروه، یک طبقه‌بندی ۴ رقمی ناتو (NSC- NATO Supply Classification) را تشکیل می‌دهند. سیستم طبقه‌بندی تامین ناتو در همه کشورها یکسان است و به هر قلم کالای تدارکاتی (IoS) که با استفاده از این سیستم شناسایی می‌شود، یک کد طبقه‌بندی ۴ رقمی منحصربفرد اختصاص داده می‌شود.

 

۲. نام اقلام

برای اطمینان از یکنواختی، سیستم با استفاده از نام‌های مورد تایید اقلام (Approved Item Names-AIN) از قوانینی برای نامگذاری هر کالای تدارکاتی استفاده می‌کند. این AINها در کتابچه راهنمای کدگذاری ملی (H-6) و ACodP-3 تعریف شده‌اند. نام‌های مورد تایید یا همان AINها همراه با تعاریف و کد نام‌های اقلام (INC Item Name Codes) منتشر می‌شوند و برای طبقه‌بندی اقلام تدارکاتی و شناسایی توصیفی کالاهای تدارکاتی و در صورت لزوم به عنوان مرجع شناسایی کالاهای تدارکاتی استفاده می‌شود.

کتابچه راهنمای کدگذاری ملی یا به اختصار H -6 همچنین نام‌های مصطلح را تعریف می‌کند که به طور متقابل به نام‌های مورد تایید یا AINها ارجاع داده می‌شوند. زمانی که نام کالای سازنده و تولید‌گر کالا ارتباطی به نام کالای تایید شده نداشته باشد، ممکن است، استثناً از یک قلم نام تایید نشده (Non-Approved Item Name -NAIN) استفاده شود. نامگذاری یک کالای تدارکاتی برای ارتباطات آتی بین سیستم کدینگ ناتو و استانداردهای بین المللی نوظهور مانند ECCMA، UNSPSC، PLib، STEP و PLCS بسیار حیاتی است.

کمیته ۱۳۵ متفقین فهرست نام‌های چندزبانه ناتو برای اقلام تدارکاتی را به‌صورت آنلاین منتشر کرده است، که به عنوان کدگذاری متحد شماره ۳ (ACodP-3) شناخته می‌شود و یک فرهنگ لغت جامع و مورد توافق بین‌المللی از نام‌های مورد تأیید مورد نیاز برای تهیه همه مولفه‌های شناسایی کالاهای تدارکاتی (IoS) است.

هر دفتر ملی کدگذاری در صورت نیاز به یک نام برای کالای تدارکاتی‌ای که در کتابچهٔ  ACodP-3 وجود ندارد، باید تخصیص آن را مطابق با قوانین درخواست کند.

 

۳. شناسایی اقلام تدارکاتی

شناسایی اقلام تدارکاتی مهمترین عنصر سیستم کدگذاری ناتو است، زیرا مشخصه‌های مورد نیاز برای شناسایی منحصر به فرد یک قلم از مفهوم اقلام تدارکاتی را تعیین می‌کند.

شناسایی اقلام تدارکاتی شامل حداقل داده‌های مورد نیاز برای مشخص کردن واضح مشخصه‌های اساسی اقلام تدارکاتی است، به این معنی که مشخصه‌هایی که به قلم کالای تدارکاتی ویژگی‌هایی منحصربه‌فرد تخصیص می‌دهند که آن را از هر قلم از اقلام تدارکاتی دیگر متمایز می‌کند. قانون بنیادین این است که «یک قلم کالای تدارکاتی (IoS) مساوی است با یک شماره قلم کالای ناتو (NSN)».

دو روش برای شناسایی اقلام تدارکاتی (IoS) وجود دارد: روش توصیفی (descriptive method) و روش مرجع (reference method). در هر دو رویکرد، شناسایی توسط سازنده کالای تدارکاتی (IoS) یا مرجع طراحی برای استفاده مناسب از سیستم یکسان شناسایی اقلام (STANAG 3151) ضروری است.

هم‌چنین مهم است که تمام سازندگان/تامین کنندگان شناخته شدهٔ یک کالای تدارکاتی و قطعات جداگانه یا شماره طراحی آنها ثبت شود. این فرایند تضمین می‌کند که کاربران داده‌های مربوط به کدگذاری در زنجیره لجستیک از حقوق مالکیت معنوی (IPR) هر کالای تدارکاتی مشخصی آگاه هستند و همه منابع شناخته شده آن کالا برای افسران تدارکات در سازمان‌های تدارکات ملی شناخته شده هستند.

 

۴. کد نهاد تجاری و دولتی ناتو – NCAGE

همانطور که در بند‌های قبل توضیح داده شد، لازم است نام تولیدکنندگان در مقابل اقلام کدگذاری‌شده ثبت شود. برای برآورده کردن این الزام، یک کد نهاد تجاری و دولتی ناتو (NCAGE) متشکل از ۵ نویسه، به هر سازنده اختصاص داده شده است. ساختار کدگذاری NCAGE در ACodP-1 تدوین شده است. جزئیات NCAGEهای منفرد به صورت آنلاین در کاتالوگ اصلی منابع ناتو برای لجستیک (NMCRL) و در نشریات مختلف کدگذاری ملی منتشر شده است.

 

۵. شماره قلم کالای ناتو (NATO STOCK NUMBER – NSN)

با مشخص شدن منحصر‌به‌فردی و یکتایی یک قلم کالای تدارکاتی، هویت آن از طریق اختصاص شماره قلم کالای ناتو (NSN) مشخص می‌شود. NSN‌ها توسط NCB‌ها یا همان دفاتر ملی کدگذاری هر کشور صادر می‌شوند. NSN یک عدد ۱۳ رقمی است که به ۳ قسمت تقسیم می‌شود:

•  ۴ رقم اول کد طبقه‌بندی تامین ناتو است و قلم کالای تدارکاتی را به گروه و کلاس اقلام مشابه مرتبط می‌کند.
•  ۲ رقم بعدی نشان دهنده NCB یا همان دفاتر کدگذاری ملی است که شماره قلم کالای ناتو یا NSN را اختصاص می‌دهد.
•  ۷ رقم پایانی یک شماره قلم کالای ناتو یا NSN اختصاص داده شده توسط رایانه است و هیچ اهمیت ذاتی دیگری جز شناسایی منحصر به فرد کالای تدارکاتی (IoS) که به آن اختصاص داده شده است، ندارد. این ۷ رقم به یک کالای تدارکاتی در پایگاه داده کدگذاری کشور مبدأ اختصاص داده می‌شود، این ۷ رقم ممکن است در کل رکورد آیتم (TIR) ​​یک کشور دیگر کاربر سیستم کدینگ ناتو تکرار شوند. برای خوانش بهتر داده‌های NSN یا شماره قلم کالای ناتو، معمولاً یک خط تیره در نقاط استراتژیک NSN درج می‌شود. ( به عنوان مثال ۴۵۶۷-۱۲۳-۱۳-۱۰۰۵).

 

هر قلم کالای تدارکاتی در سیستم کدگذاری ناتو توسط یک شماره اقلام ۱۳ رقمی منحصر به فرد ناتو (NSN) شناسایی می شود. NSN از سه بخش شناسایی تشکیل شده است:

•  یک کد طبقه‌بندی تامین چهار رقمی ناتو (‏NSC)‏، که به عنوان «گروه و کلاس» نیز شناخته می‌شود. این کد کالا را در یک گروه‌طبقه قرار می‌دهد، برای مثال ژنراتورها، موتورهای هواپیما و غیره. ​
•  یک کد ملی دو رقمی (‏NC)‏، که کشور تولید‌کننده را مشخص می‌کند.
•  یک شماره شناسایی هفت رقمی شناسایی کالا (IIN) که به همراه کد ملی دو رقمی یا NC، منحصر به آن کالا است.
•  کد NC و کد IIN با هم NIIN را تشکیل می‌دهند = شماره شناسایی کالای ناتو.

نمونه‌ای از این روش کدگذاری را در این کد  NSN 5820 00 9303725 ملاحظه می‌کنید:

 

 

نمونه ای از شماره قلم کالای ناتو یا NSN و اصطلاحات مرتبط در مثال زیر نشان داده شده است:

 

 

شماره شناسایی اقلام ناتو (NIIN) (۹  رقم آخر یک شماره قلم کالای ناتو (NSN)) بخش ثابت NSN است و در طول چرخه عمر خود با مفهوم کالای تدارکاتی مرتبط است. با این حال، کد طبقه‌بندی ناتو NSC (چهار (۴) رقم اول) ممکن است در صورت تجدید نظر در ساختار طبقه‌بندی کالای تدارکاتی تغییر کند.

مزایای اصلی شماره قلم کالای ناتو  (NSN) عبارتند از:

• یکنواختی. شماره قلم کالا از نظر ترکیب، طول، ساختار و کاربرد یکنواخت و همگون است.
• تطبیق پذیری. نیازهای متنوع مدیریت لجستیک را در یک سیستم تامین و تدارکات، چه در سطح ملی و چه در سطح بین المللی، از خرید اولیه تا دفع نهایی اقلام تدارکاتی (IoS)  پشتیبانی می کند.
• سادگی. بدون تغییر بر روی همه اقلام تدارکاتی قابل اعمال است. منحصر به فرد است. تخصیص آن آسان است. نگهداری از آن انعطاف پذیر است و به راحتی در سراسر کشورهای کاربر جهان شناخته می‌شود.
• ثبات. شماره قلم کالا (NIIN) برای همیشه فقط با یک قلم کالای تدارکاتی (IoS) مرتبط است، حتی اگر کالای اصلی دیگر در حال استفاده نباشد، هرگز به کالای دیگری تخصیص داده نمی‌شود.
• سازگاری. شماره قلم کالای ناتو یا NSN و داده‌های مربوط به آن را می توان به صورت دستی یا توسط انواع سیستم‌های ADP ثبت و ارسال کرد. از طریق قوانین ثابت سیستم تبادل داده ناتو (NADEX)، راهکارهای ظریفی برای مشکلات ارتباطی ناشی از استفاده از سیستم های عملیاتی، ارتباطی و تامین متنوع در کشورهای کاربر فعلی ارائه می‌دهد.
• توسعه پذیری. برای هر کد NCB ممکن است ده میلیون مورد مختلف از عرضه ثبت شود.

 

 

‌